من اولش اعتماد نکردم ولی وقتی گفتم می خوام از کارگاه بازدید کنم، بهم آدرس دادن و یه روز سرزده رفتم به سوله کارگاه در اسلامشهر و از نزدیک دیدم که واقعا از مردم همون منطقه استخدام کردن و دارن حقوق مناسب می دن و واقعا کارگاه راه افتاده و دارن با دستگاه‌ها تولید می‌کنن. به خاطر همین یه مبلغی برای خیریه کنار گذاشته بودم کمک کردم که شغل ایجاد بشه برای آدمای نیازمند.

من دوست دارم مبالغ مشارکت‌هام برای نگهداری از کودکان بی سرپرست خرج بشه. زنگ زدم و از مدیریت قلمه پرسیدم که آیا فقط ایجاد شغل می‌کنن یا اینکه پول‌ها رو به بچه ها هم میدن. فهمیدم که این پولها میره توی حوزه‌های مختلف به تولیدکننده‌ها داده می شه و مزرعه و کارگاه و … راه اندازی میشه و از درآمدهاش، به بچه ها هم کمک می کنن از نوزادی بچه تا حتی خرج دانشگاهش و …

من خودم کارآفرین هستم و می‌دونم توی این شرایط اقتصادی کسی که تولید می کنه واقعا عاشق کارشه. ایده قلمه از این جهت برام جالب بود که کمک می‌کنه مردم عادی هم فضای کارآفرینی رو تجربه کنن و ببینن که چقدر کارآفرینی برای اقتصاد مفیده و چقدر ایجاد شغل و تولید محصول باکیفیت لذت بخشه. قلمه هم میخواد با ایجاد شغل، درآمد مستمر و پایدار ایجاد ‌کنه برای همه.

به نظر من میشه به جوون‌ها فرصت داد که ایده های جدید رو امتحان کنن و نتیجه اش رو ببینن. برای من که یه آدم بازنشسته هستم و خودم فرزند و داماد و نوه دارم جالب بود که یه جوان ایرانی به فکر کمک به رونق تولید و افزایش فروش کالاهای ایرانیه و ایده پردازی کرده و می خواد اینطوری به کشورش خدمت کنه. ما باید از این بچه ها که توی این دوران به فکر کارآفرینی و تولید هستن حمایت کنیم.