من اولش اعتماد نکردم ولی وقتی گفتم می خوام از مزرعه یا کارگاه بازدید کنم، بهم آدرس دادن و یه روز سرزده رفتم به مزرعه نزدیک ورامین و از نزدیک دیدم که واقعا از مردم همون منطقه استخدام کردن و دارن حقوق مناسب می دن و واقعا مزرعه راه افتاده و دارن ذرت می کارن. به خاطر همین یه مبلغی برای خیریه کنار گذاشته بودم کمک کردم که کارگاه پسماند هم توی اسلامشهر راه بندازن.

من دوست دارم مبالغ کمکهای خیریه‌ای که میدم برای نگهداری از کودکان بی سرپرست خرج بشه. زنگ زدم و از مدیریت قلمه پرسیدم که آیا فقط ایجاد شغل می کنن یا اینکه پولها رو به بچه ها هم میدن. فهمیدم که این پولها میره توی کشاورزی و صنعت سرمایه گذاری می شه و مزرعه و کارگاه راه اندازی میشه و از درآمد اون کارگاه، به بچه ها هم کمک می کنن از نوزادی بچه تا حتی خرج دانشگاهش و …

من به لطف خدا درآمد مناسبی دارم و سالهاست که این سعادت رو دارم که در امور خیریه فعالیت کنم و در حد توانم به کودکان محروم کمک بکنم. اما ایده قلمه از این جهت برام جالب بود که با ایجاد شغل، میخواد به جای دادن یک وعده ماهی، ماهیگیری رو به فرد گرسنه یاد بده و برای افراد محروم، درآمد مستمر و پایدار ایجاد کنه. من که به نوبه خودم کمک کردم. امیدوارم خدا به همه کمک کنه.

به نظر من میشه به جوون‌ها فرصت داد که ایده های جدید رو امتحان کنن و نتیجه اش رو ببینن. برای من که یه آدم بازنشسته هستم و خودم فرزند و داماد و نوه دارم جالب بود که یه جوان ایرانی توی کارهای خیریه ایده پردازی کرده و می خواد اینطوری به کشورش خدمت کنه. ما باید از این بچه ها که توی این دوران به فکر کار خیر و نیکوکاری هستن حمایت کنیم. امیدوارم شغلهای زیادی توسط قلمه ایجاد بشه.

من مبلغ زیادی نتونستم کمک کنم اما به نظرم ایده جالبیه. چون شما وقتی یه بار یه پولی رو به یه نفر کمک می‌کنی، فقط اون لحظه مشکلش رو حل کردی و دیگه از فرداش خبر نداری. اما وقتی کسب و کاری ایجاد کنی که دایما سود بده و درآمد داشته باشه و مطمئن باشی که این درامد به صورت مستمر تا مدت زیادی به آدم مستحق میرسه، خب انگار که یه کار خیر بزرگتر و مهمتر کردی.